Γιατί το κάνουμε;

8ο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Βιβλίου Ιωαννίνων 2024


Παρασκευή 14 Ιουνίου & Σάββατο 15 Ιουνίου 2024, Άλσος

Το Ελευθεριακό Φεστιβάλ Βιβλίου Ιωαννίνων (Ε.Φ.Β.Ι.) πραγματοποιείται στο Άλσος για 8η συνεχόμενη χρονιά, από το 2017. Το έναυσμα έδωσε η διοργάνωση του 10ου Βαλκανικού Αναρχικού Φεστιβάλ Βιβλίου που πραγματοποιήθηκε στο ίδιο μέρος το 2016. Κάθε άνοιξη γίνεται κάλεσμα σε συλλογικότητες, συντρόφισσες και συντρόφους, του αντιεξουσιαστικού χώρου, για τον σχηματισμό της διοργανωτικής συνέλευσης του Ε.Φ.Β.Ι. Η συνέλευση λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της ισοτιμίας των μελών, της οριζοντιότητας και της συλλογικής λήψης αποφάσεων. Η διοργάνωση είναι αυτοχρηματοδοτούμενη, δεν συνεργάζεται ή δέχεται χρηματοδότηση από θεσμικούς φορείς και ΜΚΟ, ούτε προωθεί τις δραστηριότητές της μέσω των ΜΜΕ (κυρίαρχων ή εναλλακτικών).

Στο πλαίσιο του Ε.Φ.Β.Ι., καλούνται συλλογικότητες της πόλης και πανελλαδικά να εκθέσουν το υλικό τους (βιβλία, μπροσούρες, περιοδικά, δίσκους, κόμικς, μπλούζες, κλπ), να γνωριστούμε και να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας. Στις δύο μέρες που διαρκεί, διοργανώνονται βιβλιοπαρουσιάσεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις και καλλιτεχνικά δρώμενα. Αντιλαμβανόμαστε το φεστιβάλ ως ένα εργαλείο διάχυσης του ανατρεπτικού λόγου και της ελευθεριακής κουλτούρας, μια συλλογική, ανοιχτή διαδικασία προώθησης της γνώσης, του προβληματισμού, του διαλόγου, της ζύμωσης, της κριτικής, αλλά και της αντιπαράθεσης πάνω σε ζητήματα που μας ενδιαφέρουν, τα ζούμε καθημερινά και προβληματιζόμαστε για αυτά. Έχουμε επιλέξει συνειδητά το Ε.Φ.Β.Ι. να πραγματοποιείται στο Άλσος στο πλαίσιο αλληλεπίδρασης με τη γειτονιά και επανοικειοποίησης των δημόσιων χώρων. Τα πάρκα και οι πλατείες για εμάς σημαίνουν έναν κοινό τόπο που ανήκει σε όλους και όλες μας. Εκεί ζούμε, κοινωνικοποιούμαστε, πολιτικοποιούμαστε, παίζουμε από παιδιά και ερωτευόμαστε.

Τα χρόνια που ακολούθησαν την καραντίνα, παρατηρούμε διάφορους τρόπους με τους οποίους η δημοτική αρχή, ως γνήσιο κρατικό παρακλάδι, προσπαθεί να ελέγξει  τον δημόσιο χώρο. Παλιότερα, με σχέδια τσιμεντοποίησης και κατασκευής υπόγειου parking στο Άλσος και τώρα με πρόσχημα την καθαριότητα, την κλιματική ουδετερότητα, τη δημιουργία έξυπνων πόλεων (smart cities) και την τέχνη που φέρνουν τα πολιτιστικά ιδρύματα τραπεζών και εφοπλιστών, ο τόπος ελεύθερης έκφρασης στις γειτονιές, στα πάρκα, στο δρόμο και στους τοίχους συνεχώς στενεύει. Προφανώς οι παραπάνω φανφάρες όχι απλά δεν μας πείθουν, αλλά τις αντιλαμβανόμαστε ως εχθρικές και πιο συγκεκριμένα ως σχέδιο εκδίωξης όσων εδώ και χρόνια πραγματικά χρησιμοποιούν το Άλσος, και κατά συνέπεια και του ίδιου του φεστιβάλ από τον φυσικό του χώρο.

Τα πλάνα αναδιοργάνωσης των γειτονιών και η μετατροπή τους σε χώρους αδιάκοπου ελέγχου και συνεχούς κατανάλωσης είναι τμήμα των πολιτικών εσωτερικής συνοχής οι οποίες σκάνε στα κεφάλια μας, άλλες φορές αργά και βασανιστικά, κι άλλες μια κι έξω. Η εσωτερική συνοχή και η εθνική ενότητα είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της συμμετοχής του ελληνικού κράτους στην παγκόσμια διακρατική σύγκρουση και την αναντίρρητη συμμετοχή του στα πολεμικά μέτωπα της νοτιοανατολικής Μεσογείου, της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής.

Κάποια πράγματα ίσως ζορίζουν! Αλλά όσο ζορίζουν τόσο μεγαλώνει και η δίψα για τη συλλογικοποίηση των αναγκών ενάντια στις ατομικές λύσεις, τη συλλογική αυτομόρφωση ενάντια στην πληροφόρηση, για τον διάλογο ενάντια στους μονολόγους, για την προσωπική επαφή ενάντια στην ψηφιακή, την αυτοοργάνωση ενάντια στις μεσολαβήσεις, την αντίσταση ενάντια στις προσταγές.

Ραντεβού στα πάρκα..